Jak samodzielnie układać kostkę brukową
Prace przy układaniu kostki podzielone są na kilka etapów:
Korytowanie, czyli wykonanie zagłębienia w gruncie,
Montaż odwodnienia,
Ustawienie krawężników,
Wykonanie podbudowy i jej zagęszczenie
Ułożenie i zagęszczenie nawierzchni
Urządzenia potrzebne do ułożenia kostki brukowej:
Zagęszczarka gruntu, piła do cięcia betonu lub asfaltu, niwelator optyczny, młot wyburzeniowy, betoniarka, narzędzia ręczne (taczki, łopaty …)
Jak samodzielnie przeprowadzić wertykulację trawnika
Wertykulacja trawnika to pozbywanie się z trawy pozostałych resztek tak zwanego filcu powstałego podczas koszenia trawnika w poprzednim sezonie oraz mchu kamienie i innych zanieczyszczeń. Wertykulacja to proces bardziej złożony niż aeracja (napowietrzanie). Podczas wertykulacji napowietrzamy glebę oraz przecinamy korzenie trawy co spowoduje jej zagęszczenie i i lepszy wzrost. Wertykulację można wykonać na trawniku, który ma co najmniej 2 lata (ze względu na konieczność mocnego zakorzenienia trawy) i wykonujemy ją wiosną od marca do maja lub jesienią.
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Wertykulator – najlepiej spalinowy (tanie elektryczne urządzenia nie radzą sobie z poprawną wertykulacją)
Jak samodzielnie wykonać gładź gipsową
Etapy wykonania gładzi gipsowych:
Wyrównanie powierzchni (gipsami szpachlowymi, innymi zaprawami wyrównującymi)
Zagruntowanie powierzchni, na którą będziemy nakładać gładź
Nałożenie cienkiej warstwy gładzi 2-3mm max
Szlifowanie wyschniętej gładzi – ręcznie lub szlifierką
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Mieszadło do zapraw, szlifierka do szlifowania gładzi „żyrafa”, odkurzacz przemysłowy do odciągania pyłu gipsowego podczas szlifowania
Jak malować agregatem malarskim hydrodynamicznym
Malowanie natryskowe polega na pokrywaniu powierzchni farbą, gruntem lub lakier przy zastosowaniu specjalnego urządzenia, nazywanego agregatem hydrodynamicznym. Malowanie tym urządzeniem ma swoje wady i zalety. Wadą jest konieczność zabezpieczenia wszystkiego, czego nie chcemy akurat pomalować (jest to konieczne ze względu na to, ze agregat rozpyla farbę również poza malowaną powierzchnię). Ma natomiast dwie duże zalety, pierwsza to wydajność agregatu około 1100m2 dziennie. Kolejna zaleta agregatu to niska wrażliwość na nierówności – chodzi o malowanie pomieszczeń/ścian wraz z instalacjami i wszelkimi wystającymi elementami jakie się tam znajdują. Agregaty świetnie sprawdzają się przy malowaniu hal przemysłowych, elewacji budynków czy wnętrza nowych domów.
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Agregat malarski, mieszadło do farb
Jak układać płytki na schodach
Układanie trzeba rozpocząć od drzwi wejściowych. Między posadzką schodów a ścianą powinien być umieszczony profil dylatacyjny.
Schody trzeba oczyścić i zagruntować (zapewni to odpowiednią przyczepność do materiału budowlanego). Najpierw przykleja się płytki na pionowych ściankach schodów, później na stopniach.
Płytki przycięte powinny być ułożone przy wewnętrznych narożnikach stopni.
Krawędzie stopni najlepiej wykończyć specjalnymi profilami, które mają właściwości antypoślizgowe. Podczas układania wciska się je w warstwę zaprawy klejowej i z obu stron okłada płytkami.
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Poziomica laserowa, mieszadło do zapraw, przecinarka do płytek (najwygodniejsze w użyciu są maszyny elektryczne tnące na mokro), szlifierka do szlifowania betonu i odkurzacz przemysłowy (w przypadku konieczności wyrównania podłoża), paca zębata.
Jak cyklinować podłogę
Cyklinowanie podłogi drewnianej (bo tylko drewniane podłogi cyklinujemy) jest to proces polegający na szlifowaniu podłogi w celu pozbycia się starych powłok lakierniczych, warstwy zniszczonego drewna i w końcu wyrównaniu podłogi.
Pierwsze szlifowanie wykonujemy papierem o granulacji 24-36. Kolejny etap to szlifowanie papierem 60-80 a następnie szpachlujemy powstałe szczeliny pyłem ze szlifowania wymieszanym ze szpachlą. Po wyschnięciu szlifujemy całość papierem o granulacji 100-120 w celu uzyskania idealnego wyglądu podłogi. Cyklinowanie odbywa się przy użyciu cykliniarki, którą nie jesteśmy w stanie dotrzeć do wszystkich zakamarków dlatego tam używamy mniejszych szlifierek taśmowych lub oscylacyjnych.
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Cykliniarka bębnowa z wentylatorem odciągającym pył, szlifierka taśmowa, szlifierka oscylacyjna, maska przeciwpyłowa dla operatora.
Jak wymienić instalację elektryczna w starym budynku
Prace elektryczne powinien wykonywać wykwalifikowany personel z odpowiednimi uprawnieniami. Niemniej jednak zachowując odpowiednie warunki możemy przygotować nową instalację we własnym zakresie aby obniżyć koszt jej wymiany.
Pierwszym etapem jest wypięcie wszystkich obwodów z zabezpieczenia (tak aby nigdzie poza tablicą rozdzielczą nie było doprowadzone napięcie. Następnie pod zabezpieczenie B/C 16 wpinamy przewód zakończony gniazdem (będziemy z niego zasilać urządzenia). Po rozplanowaniu miejsca odbiorników (gniazd, oświetlenia, wyłączników) możemy rozpocząć wycinanie bruzd/rowków w których będziemy układać przewody. Przewody muszą być prowadzone pod kątem prostym, obwody elektryczne muszą być podzielone na obwody gniazd i oświetlenia, oraz oddzielne obwody gniazd i oświetlenia w łazience. Przy doborze ilości obwodów i wytyczenia tras kablowych warto skonsultować się z osobą która później połączy i sprawdzi działanie instalacji.
Z racji tego, ze obecnie w instalacjach nie wykonuje się puszek łączeniowych (potencjalne miejsce awarii instalacji) możemy rozpocząć wiercenie pod puszki gniazd i wyłączników (stosujemy wyłącznie głębokie puszki – pozwoli to wykonać w nich rozgałęzienia). Do wiercenia używamy młota udarowo-obrotowego z koronką 68 mm. Następnie wycinamy w tynku trasy kablowe z użyciem bruzdownicy wyposażonej w odkurzacz. Ważne: Nie wyciągamy starych przewodów z rurek czy tynku, nie możemy ich użyć a wprowadzanie przewodów do starych rurek jest praktycznie niemożliwe. Na tym etapie możemy wezwać wcześniej wspomnianego elektryka, który ułozy przewody na gipsie w wykonanych bruzdach, wymieni rozdzielnię elektryczną i połączy instalację. Oczywiście dysponując odpowiednią wiedzą i uprawnieniami możemy sami wykonać cała pracę.
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Bruzdownica, odkurzacz przemysłowy, młot udarowo-obrotowy, koronka diamentowa.
Jak założyć własny trawnik
Dobór gleby: Najlepszą wierzchnią warstwą pod trawnik jest dobrze przepuszczalna gleba piaszczysto-gliniasta o grubości 20-30 cm, pod którą znajduje się dobrze przepuszczalne podglebie. Najlepsza kwasowość gleby dla traw mieści się w przedziale pH 5,5-7,0. W przypadku niższego odczyny pH konieczne jest wapnowanie.
Teren należy wstępnie oczyścić z kamieni, roślin oraz śmieci.
Następnie nalezy przekopać teren. Najłatwiej przekopywanie wykonać glebogryzarką, którą jednocześnie spulchniamy i mieszamy podłoże.
Usuwamy większe kamienie, które pojawią się w wyniku mechanicznych prac glebogryzarką, wyrównujemy powierzchnię poprzez plantowanie i wałujemy walcem ogrodowym w celu uzyskania równej powierzchni.
Kilka dni przed planowanym siewem należy zastosować nawóz wieloskładnikowy zawierający azot, zwiększoną ilość fosforu i potasu.
Przed siewem trawy należy wierzchnią warstwę gleby wzruszyć grabiami nie powodując żadnych zagłębień ani nierówności.
Wysiew trawy najlepiej wykonać za pomocą specjalnego siewnika, przyspiesza to pracę i gwarantuje równy rozkład nasion.
Następnie przykrywamy nasiona warstwą około 1cm piasku lub torfu i ponownie wyrównujemy walcem ogrodowym.
Podlewamy teren małą ilością wody kilka razy na dobę. Ważne, by zachować wilgoć w wierzchniej warstwie podłoża.
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Glebogryzarka – najlepiej spalinowa z kołami napędowymi, maszyny elektryczne i bez kół napędowych nie poradzą sobie ze zbitą starą trawą, której chcemy się pozbyć, walec ogrodowy, siewnik, narzędzia ręczne (grabie łopaty…), miernik pH gleby.
Jak sprawdzić samochód przed zakupem
Kupując samochód używany najczęściej szukamy informacji o jego typowych wadach, zużyciu ważnych podzespołów po określonej liczbie kilometrów i tak dalej. Staramy się sprawdzić historię samochodu i jego „bez wypadkowość”. Sprzedawcy często mają własną definicję samochodu bez wypadkowego i tak niewprawieni kupcy dają się złapać na wiele stosowanych przez sprzedających sztuczek. Oczywiście przed zakupem polecam sprawdzenie samochodu na stacji diagnostycznej a w przypadku nowszych samochodów w autoryzowanym ASO. Jeśli samochód jest krajowy możemy uzyskać wiele cennych informacji.
Jeśli jednak nie chcemy płacić 400 – 600 zł za ASO możemy sprawdzić stan techniczny na lokalnej stacji diagnostycznej, zgodnie z poradnikami internetowymi dokonać oględzin a stan nadwozia zweryfikować za pośrednictwem czujnika grubości lakieru. Najtańsze czujniki kosztują kilkanaście złotych i są to tak zwane magnesy na sprężynce, do których trzeba mieć dobre oko, żeby odczytać poprawną wartość. Można też skorzystać z czujników elektronicznych, które w łatwy sposób zweryfikują stan powłoki lakierniczej. Tutaj UWAGA sprzedawcy często oferują czujniki do sprawdzenia lub sami pokazują, że lakier jest oryginalny. Nie do końca można wierzyć w te urządzenia czy pomiary. Podstawą dobrego pomiaru jest kalibrowanie na oryginalnej płytce wzorcowej czujnika bezpośrednio przed pomiarem. Kolejne to wybór miejsca gdzie go przykładamy – powinno to być kilka punktów na każdym z elementów karoserii. W samochodzie produkcji europejskiej oryginalna powłoka lakiernicza powinna mieć maksymalnie ok. 150 μm. W autach japońskich i koreańskich nieco mniej. Oczywiście posiadamy w ofercie wypożyczalni czujnik grubości lakieru na wynajem.
Urządzenia wykorzystywane przy tej pracy:
Elektroniczny czujnik grubości lakieru.